· 

De 5... Leukste weetjes over Golden Gate Bridge



Golden Gate Bridge is misschien wel jullie hoofdreden om naar de City by the Bay te komen. Fisherman's Wharf is leuk, de cable cars zijn uniek en Alcatraz is een must see, maar die grote, rode brug mag je toch echt niet overslaan als je deze kant op komt. Er is dan ook een hoop te vertellen over de brug, waar je als toerist vaak niet aan toekomt. Daarom hebben we hieronder de vijf leukste weetjes over de Golden Gate Bridge verzameld.


1. De brug had eruit kunnen zien als een bij


 

Oké, voor foto's zou het misschien nog leuk zijn, maar je moet er toch niet aan denken dat de Golden Gate Bridge er echt als een enorme wesp uitgezien zou hebben? Als het aan de Amerikaanse marine had gelegen, was dat wel het geval geweest. Toen de plannen voor de brug gepresenteerd werden, was eigenlijk alleen ontwerper Strauss enthousiast. Locals vonden het maar een gedrocht dat het prachtige uitzicht over de baai verpestte en de marine was bang dat de brug door vijanden verwoest kon worden, waardoor de marineschepen in de baai er niet meer uit zouden kunnen.

 

Ook de zichtbaarheid was een puntje van discussie. Met enige regelmaat hangt er een dikke mist over de baai. Alsof dat nog niet gevaarlijk genoeg is, liggen er vlak onder het water genoeg rotsen met scherpe punten waar menig schip zijn ondergang heeft gehad. Als je er dan ook nog eens een brug gaat zetten waar schepen tegenaan kunnen varen, is dat natuurlijk de doodsteek van San Francisco als goederenhaven. En dus moest de brug wel goed zichtbaar zijn. En wat valt meer op dan gele en zwarte strepen, waar de marine mee op de proppen kwam? Gelukkig besloot men het idee opzij te schuiven en voor een oranje kleur te gaan, een kleur die het beste in mist te zien is. Denk maar aan Rudolph the Red Nosed Reindeer...

 


2. Golden Gate Bridge is een thermometer


 

Goed, dit was niet de hoofdreden dat de brug geplaatst werd, maar verrekte handig is het wel. IJzer schijnt een goede maatstaf te zijn voor hoe warm het buiten is. Had je vroeger opgelet tijdens natuurkunde, dan had je het kunnen weten. Wij waren vroeger drukker met het vouwen van papieren vliegtuigjes en het tekenen van karikaturen van onze leraren, dus een lokale gids moest het ons nogmaals haarfijn uitleggen. Staal zet uit als het warm is en krimpt bij kou.

 

Maar het is echt waar: men meet de temperatuur door goed naar de rode brug te kijken. Hoe werkt het precies? Op verschillende plaatsen staan meetpunten die kijken hoe ver de brug is uitgezet of gekrompen. Het verschil kan wel oplopen tot vijf meter (16 feet). Aan de hand daarvan kan worden gemeten wat de temperatuur is. Je kunt ook bij Walmart een thermometer kopen van 2 dollar, maar dit is inderdaad veel leuker...

 


3. Locals moesten garant staan voor de brug


 

 

Golden Gate Bridge kon technisch gezien eigenlijk niet gebouwd worden. De stroming en de wind die zich door de waterstraat duwen, waren te sterk om daar een omvangrijk bouwproject neer te zetten. Het zou te duur en te ingewikkeld zijn en dus was het onmogelijk. Totdat ingenieur Joseph Strauss zich ermee ging bemoeien. 

 

Strauss liet een berekening maken, stelde een plan op en wist al snel wat mensen te overtuigen van de haalbaarheid van zijn idee. Alleen financiers waren er nog niet al te happig op. Strauss wist de Italiaanse bankier J.P. Gianini, de oprichter van de tegenwoordige Bank of America, uiteindelijk toch mee te krijgen. Alleen had de Italiaan één voorwaarde: De mensen uit de stad moesten garant staan voor de kosten van de brug, mocht het hele idee een groot fiasco worden.

 

En dus werd er een stemming gehouden. Wogen de voordelen van de brug genoeg op tegen het risico dat je je huis zou verliezen als local? Ja, was het nipte antwoord van de mensen uit de regio en dus schoot Gianini het geld voor. Gelukkig ging alles goed en konden de mensen in de Bay Area gewoon de eigendomspapieren van hun woning behouden. Het geld dat Gianini in het project stopte, zou na de opening van de brug door middel van tolgelden terugbetaald worden, zodat de bewoners van de Bay Area niet hun hele leven garant hoefden te blijven staan.

 


4. De 50e verjaardag was bijna de laatste


 

De brug werd direct na de opening bejubeld en geprezen. Het groeide zelfs uit tot het internationale symbool van de stad en California en dus mag er wel een feestje gevierd worden als een van je grootste toeristentrekkers zijn vijftigste verjaardag viert. Dat werd dan ook gedaan in 1987.

 

Net als bij de opening mochten geïnteresseerden lopend gebruikmaken van de hele brug. Alleen kwamen er iets meer mensen opdagen toen de brug Abraham zag dan tijdens de opening. In 1937 stonden er 200.000 mensen te wachten om de eerste te zijn die over de brug liep, kroop, danste of radslagen maakte. In 1987 verwachtten de autoriteiten naïef dat er een man of 50.000 zouden komen, maar dat aantal werd lichtelijk onderschat. Op 24 mei 1987 stonden er maar liefst 800.000 mensen te dringen om over te steken.

 

Het gewicht van al die mensen was zo groot, dat de brug het dreigde te begeven. De boogconstructies van de brug bollen een beetje en zijn enigszins flexibel, zodat de wind en aardbevingen er niet te veel schade aan doen. Het gewicht drukte de brug echter volledig plat. De trillingen die dat veroorzaakte, leken op een aardbeving. De menigte raakte in paniek en begon te rennen. De kracht die dat met zich meebracht, dreigde de brug te veel te worden. Gelukkig konden de autoriteiten de rust terugbrengen en de mensen van de Golden Gate afhalen. En dat is maar goed ook, want was dat niet gebeurd, dan hadden we nu noodgedwongen een extra ritje op de cable car moeten maken, omdat de brug er dan niet meer geweest was.

 


5. De brug zorgde voor de Halfway to Hell-club


 

Een van de redenen waarom Strauss mensen kon overtuigen dit gevaarlijk project uit te voeren, was omdat hij goed over veiligheidsmaatregelen had nagedacht. Het bouwen van bruggen is op zichzelf al een gevaarlijk klusje, laat staan als je op een stuk water werkt waar op sommige momenten windstoten van 80 km per uur om je oren vliegen. Het risico op vallen was dan ook groot.

 

Strauss had het idee bedacht om grote netten onder de brug te hangen om daarin de gevallen bouwvakkers op te vangen. En dat idee werkte. Destijds werd er een rekensommetje gemaakt dat per miljoen dollar dat het project kostte, een medewerker het leven zou laten. De brug kostte 35 miljoen en dus was de schatting dat 35 bouwvakkers de opening niet zouden meemaken. Dankzij die netten werden echter tientallen levens gered. De mensen die vielen, maar het nog na konden vertellen, richtten na de opening de Halfway to Hell-club op.

 

Dankzij de nette lieten 'slechts' twaalf mensen het leven tijdens de bouw.  Halverwege de bouw was dat er nog maar één. Een gruwelijk ongeval bracht daar nog eens elf levens bij, toen een kraan losschoot en met een stuk of vijftien bouwvakkers door het net crashte. Elf daarvan konden de val in de Bay niet navertellen.

 


Commentaren: 4
  • #4

    KAKA (donderdag, 21 maart 2024 08:49)

    Dank jullie wel

  • #3

    . (vrijdag, 05 mei 2023 09:01)

    zeer interessant voor mijn opstel

  • #2

    Kevin (dinsdag, 07 december 2021 02:19)

    @Florian: Boeie...

  • #1

    florian (dinsdag, 07 december 2021 02:18)

    ik vin het stom